A
galeria do tamp
Ant el croti del castel,
traij mosù tant inteligent,
j'han d'anpoch realisà,
na roba bela, che la va visità.
J'è li sota anzij crotùn,
ben an vista, a listeuria,
dla vita nostra,
j'è la storia 'd povertà,
e dla gloria che j'han nan avì,
i nocc vegg a-i so dì.
Ma se vori che au la conta,
ben l'aurije j'iei da drobì,
pirchè custa le na storia,
che mai pù a dev nan ripetì.
L'han ciamalo con in bel nom,
lucicant, ad na luce,
tremulant, El Ciär,
propi come se con sò splendor,
la stra a laisa da anluminè,
per j'abitant e ij forestè,
che a ven-o a Castealfè.
Tra ij banch di na scora dl'otsant,
ant na crota pai na vota,
ant 'l parsòn ò tla chisin-a,
ant la stala o avzen al poss,
tutt da voghi e da rimirè,
pirchè sa scrob la storia,
che a la portani fin-a a què.
Li as conòss la fatiga,
che ij nocc vegg a j'han facc,
li as vogh loch che j'han bramà,
li se at fermi a contemplè,
con la spirit at turni a-i temp andré.
Mi modest amirator,
am permet ad consiglié
"A galeria do tamp,
anta propi visité!"
|