Filastròca
Ciapen, ciapat,
el mè giuvo a là rompì ij caoset,
a j'ha rompì ant la causagna,
mentri l'ausava la cavagna,
la cavagna a lé drocà,
ed ij cachi a son cascà,
Giovanin lon taij fà,
tucc i cachi asbergnacà.
Des ad corsa al torna a ca,
con ij caoset a s-ciancà,
la cavagna col mani rot,
e a Giovanin le amnije el sangiut,
e corinda per pu ampressa fé,
a lè sghijà ant el santè,
lè sluvasi nà cavia,
e Gionanen ades el crijà.
El crijava così fòrt,
che la sentilo fin-a la mòrt,
a sij criji a la respondì,
che a lera nen sò dì,
e ca lera nan necessari,
fè cori sua mari,
che a bastava sò volontà,
per ausesse e andè a ca.
|