Mama
Mama,
a t'hai nan avì fortuna,
'n ta tò vita,
tant t'hai travajà,
e na famija t'hai alvà.
A tò giovna vita t'hai sacrificà,
per o tò òm per tò masnà
semp sognand ij n'amnì,
me o tò soris 'd tucc ij dì.
Tant at fava piasì,
avaij n' anvod da chidì,
an si snuij podei tenì.
Ma Nostgnor a nen vorsì,
feti godi sij beli ròbi,
ma con chial a ciamati,
e ti ubidienta,
anche se a re grevati,
cinanda a testa t'hai dic sij.
Quant temp a j'è passaje,
da col trist moment,
des ij tò son tucc sistemà,
na famija j'oma fassi,
do bel nvode j'oma dàti,
son pì nen an fasi,
ma con lor mama,
te t'hai mai podì gighé.
Vorija che per in moment 't fijsi que,
a godi cole sodisfassion,
che er mond a ra negati,
passè in pòchi d'ori beati,
sensa gnun pensè,
e ampiti jeui vardanda,
si nvodi che t'hai nan conzì,
e che sòn er tò do bivati.
|