Natal
Quand j'era ancora masnà,
con tanta passiòn,
an sin canton di na fnestra,
còn me mari er presepio prontava.
In pòch 'd plucia,
per fé i prà,
a pel der mor, per prontè a cabana,
ses statuetti ad gess,
San Giusep, a Madòna,
er Banben,
in pastor na feja, n'aso,
si qué j'ero ij me personagi.
A ra vigilia
prima d'andé dròmi,
passava la da duan,
per di n'Ave Maria,
convint che col Banben,
an tra neucc, el regal pì bel,
m'avrija portà.
|