Na
riva
A j'han prometimi del quaranteut na strà
che avria colegà Ast a n'atra sità,
chi la prometiva onorevol a l'è diventà,
ma gnun l'è mai passà an s'cola strà.
Divo che sa strà l'avria porta el progress,
fortun-a sòld a coi ch'a stavo a press,
che ij camp, che con chila confinavo,
ad fabbrichi e ad travaj portavo,
ma el temp ch'a l'è 'ncora in galantòm
a l'ha nen daje tute el razon,
el progress a l'è rivà,
trope ròbe a son cambià
ma ad cola strà ch'a colegava Ast
con na gran sità
gnente s'è fassi e forsi mai a s'farà.
Me pari a l'ha piansì per col tòch ad tèra
gròss come in fassolet, divis a metà
per fè passe cola strà,
ch'a l'avria dovì unì do sità,
sa strà l'avria portà fòrsi tropa gent,
per coi ani ancora trop ses-sent.
A l'è mòrt tròp giovo me pari
l'ha nan podì voghi el sesant-eut,
innovassion d'la tecnica,
tantomeno la televison;
chiel che la matin s'aossava a quattremesa
per curè la sò stala,
con do vachi, do mansi e in piparin,
sò consolassion e sò sagrin,
prest s'aossava per essi prest ant ij camp,
pen ad roanele e d'sudor,
a sapinè con costansa,
cola gramigna che la chersiva ad oltransa.
Ma tut is discors l'heu falo per ricordè
na còsa che la tecnologia gnanca a sa lon ca sia,
na riva brusatà
con na grossa pianta 'd gazìa !
vanda da giovo con atre masnà
giuganda al gelatè mi fasia
gelato an quantità ant na bola ad potìa.
Cola riva 'ncheu a j'è pì nen,
con la gioventù e l'aluvion a l'è sparia,
e d' cola strà che qui la doviva passè,
an mes a j'erbass a l'è staie gnanca pì in sentè.
|